گریز و درد

گریز ودرد

رفتم،مراببخش ومگو او وفا نداشت

راهی به جز گریز برایم نمانده بود

این عشق آتشین پراز درد بی امید

در وادی گناه وجنونم کشانده بود

*****

رفتم که داغ بوسه پر حسرت تورا

با اشک های دیده زلب شستشو دهم

رفتم که ناتمام بمانم در این سرود

رفتم که با نگفته به خود آبرو دهم

*****

رفتم،مگو،مگوکه چرا رفت،ننگ بود

عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما

از پرده ی خموشی و ظلمت،چونور صبح

بیرون فتاده بود به یکباره راز ما

*****

رفتم،که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم

در لابه لای شبرنگ زندگی

رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان

فارغ شوم ز کشمکش وجنگ زندگی

*****

من از دو چشم روشن وگریان گریختم

از خنده های وحشی طوفان گریختم

از بستر وصال به آغوش سرد هجر

آزرده از ملامت وجدان گریختم

*****

ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز

دیگر سراغ شعله ی آتش ز من مگیر

می خواستم شعله شوم سر کشی کنم

مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر

*****

روحی مشوشم کهشبی بی خبر زخویش

در دامن سکوت به تلخی گریستم

نالان ز کرده ها و پشیمان ز گفته ها

دیدم که لایق تو وعشق تو نیستم

{ زنده یاد بانوفروغ فرخزاد - مهرماه1333 }